Podwaliną współczesnego podejścia do uznania autorstwa jest XVIII wieczna koncepcja (tzw. romantyczna koncepcja), która zakłada, że autor jako jednostka jest istotą odpowiedzialną za stworzenie utworu w konsekwencji czego zasługuje on na uznanie.
Kolejną ciekawostką jest sposób w jaki postrzegali siebie wielcy twórcy starożytni tacy jak np. Homer. W tym okresie wieszcze nie byli traktowani jako autorzy lecz jako wykonawcy dzieł. Autorstwo przypisywane zaś było Muzom (obecnie powiedzielibyśmy „uosobieniu inspiracji”).
Wyrok SN z 25 czerwca 1989 r., I CR 236/89 – niezarejestrowany znak towarowy korzysta z ochrony prawnoautorskiej jeżeli jest on utworem w rozumieniu art. 1 i art. 4 Pr Aut.
Orzeczeniazagraniczne
Poniższe uzasadnienia wyroków poruszają niektóre z zasad przedstawionych w tym module: