Moduł 2: Umowy międzynarodowe

5. Umowy międzynarodowe

5.4. Traktat Światowej Organizacji Własności Intelektualnej o prawie autorskim (WCT)

W erze cyfrowej wzrosła liczba sposobów i form, w jakich można rozpowszechniać utwory. Nagrania dźwiękowe, artykuły, fotografie i książki są obecnie coraz najczęściej przechowywane w formie elektronicznej. W związku z tym mogą one w łatwy sposób zostać rozpowszechnione za pośrednictwem Internetu czy umieszczone w bazach danych. Elektroniczna forma zapisu pozwala na efektywniejsze przechowywanie utworów, jednakże sprawia również, że łatwiejsze staje się rozpowszechnianie utworów w sposób bezprawny (np. poprzez udostępnianie plików w serwisach typu peer to peer).

Światowa Organizacja Własności Intelektualnej (WIPO) stworzyła dwa traktaty odnoszące się do ochrony praw autorskich w erze cyfrowej. Są to:
  • Taktat WIPO o prawie autorskim (WCT);
  • Traktat WIPO o artystycznych wykonaniach i fonogramach (WPPT ).
Traktat WIPO o prawie autorskim (WCT) jest specjalną umową opracowaną na podstawie Konwencji Berneńskiej; weszła w życie 6 marca 2002 roku. Polska przystąpiła do WCT 23 marca 2004 r. Do chwili obecnej stronami WCT są 89 państwa (lista państw). Jest to pierwszy traktat międzynarodowy, który nakłada na państwa sygnatariuszy obowiązek stworzenia instrumentów prawnych, mających na celu zapewnienie ochrony praw autorskich do programów komputerowych i baz danych (zbiorów danych lub innych materiałów).WCT wymaga także wprowadzenia do krajowych porządków prawnych sankcji w związku z obchodzeniem zabezpieczeń stosowanych w celu zapobiegania bezprawnemu rozpowszechniania dzieł.

Więcej informacji o WCT można znaleźć czytając tekst traktatu.